24.04 Góra Grabarka

Nie ma dzisiaj w Polsce wyznawcy Prawosławia, który nie słyszałby o Grabarce i jej znaczeniu dla Cerkwi Prawosławnej i dlaczego nazywamy to miejsce świętym. Miejsce to odgrywa ważną rolę w naszym życiu duchownym. Cenimy go, lubimy i szanujemy. Wynika stąd nasza troska o nie. W 2010 roku mija trzysta lat od pierwszego cudu jaki miał miejsce w 1710 roku. Tym Cudem było zachowanie przy życiu wszystkich tych, którzy przybyli tu z głęboką wiarą w cudowną moc ikony Spasa Izbawnika (Chrystusa Zbawiciela), w czasie, kiedy w okolicy grasowała epidemia morowego powietrza, pozbawiając życia tysięcy istnień ludzkich. Okoliczni mieszkańcy nękani epidemią przybywali na wzgórze Grabarki, modlili się, stawiali krzyże wotywne, pościli, pili wodę ze źródełka wypływającego u podnóża góry. Od tego czasu, tak trwa do dnia dzisiejszego. Święta Góra Grabarka przyciąga do siebie chorych i zdrowych. I stale dokonywane są tu cuda uzdrowień duszy i ciała. Przybywają tutaj prawosławni, katolicy, protestanci i ludzie mianujący się niewierzącymi. To tutaj w świątyni Przemienienia Pańskiego, pośród tysięcy krzyży okalających ją, dokonuje się stale odrodzenie, nawrócenie i wyleczenie człowieka.